REVIEW: PAPER TOWNS
04 februari - door: Margot

Na 'Het Grote Misschien' las ik nog een boek van John Green: 'Paper Towns'. Ook al is de titel in het Engels, ik las het boek in het Nederlands.
Net als de ander twee boeken die ik van John Green gelezen heb, was deze ook weer erg grappig. Hij heeft echt een leuke manier van schrijven en hele leuke humor. Het is vaak genoeg voorgekomen dat ik beneden op de bank zat te lezen, met mijn koptelefoon op, iedereen zat TV te kijken, en dan moest ik om iets lachen. Hardop. Ik werd gek aangekeken.

Dit boek is ook erg leuk, al vond ik het eind wat minder sterk. Het hele verhaal is best spannend, en je wil echt heel graag verder lezen om te weten wat er gebeurd, maar het einde is een klein beetje een domper. Ik had iets heel ergs, of iets heel spectaculairs verwacht. Misschien heb ik het wel niet goed begrepen, dat kan natuurlijk ook.

Maar waar gaat het dan over? Dit staat op de achterkant:

"Als Q en Margo negen jaar oud zijn, vinden ze een dode man. Die avond klimt Margo het slaapkamerraam en het hart van Q binnen. Maar hun leven gaat daarna verschillende kanten op. Negen jaar later klimt Margo opnieuw Q's kamer binnen. Ze neemt hem mee op een nachtelijk avontuur om nooit te vergeten. De volgende dag is ze verdwenen. Margo blijkt aanwijzingen te hebben achtergelaten die alleen Q kan ontrafelen. Geïntrigeerd gaat hij op zoek naar de jonge vrouw op wie hij in stilte verliefd is, geholpen door zijn vrienden Ben en Radar, en Lacey, een vriendin van Margo. 

Maar wil Margo wel gevonden worden?"

Een leuk boek, natuurlijk ook omdat mijn naam gebruikt wordt! Al mist er wel een 't'... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten