Sinds eind januari dit jaar ben ik maar weer eens wat gaan doen aan sport. Tot mijn 19e heb ik altijd iets met sport gedaan, daarna drie jaar niks. Daar voelde ik mij toch wel een beetje schuldig over...
Oude, afgetrapte hockeyschoenen en nieuwe, mooie hardloopschoenen
Eerst, toen ik nog een heel klein Margootje was, zat ik op ballet. Daar weet ik bijna niks meer van, maar volgens mij was het wel heel schattig en leuk. Van die kleine meisjes in zo'n roze pakje, huppelend door de zaal.
Daarna heb ik best wel een lange tijd op turnen gezeten. Aan de rekstok, op de balk, ik vond het leuk maar eigenlijk toch wel een beetje eng. Toen ik een keer van mijn fiets viel, met als resultaat een hersenschudding, was ik er klaar mee. Ik durfde eigenlijk niks meer, was als de dood om weer op mijn hoofd te vallen.
Toen ben ik gaan dansen, want dat deed iedereen! Samen met mijn zusje en een vriendinnetje ging ik op streetdance. We hadden een hele leuke danslerares en we dansten op allerlei superhippe liedjes. Na een jaar waren we oud genoeg om mee te doen met wedstrijden, dat was helemaal gaaf! Maar ook daar kwam een eind aan.
Mijn vader kwam toen met het volgende idee: hockey. Hij heeft zelf heel erg lang op hockey gezeten en hij vond dat voor mijn zusje en mij ook wel een goed idee. Lekker buiten, een teamsport, allemaal prima. Van mijn 10e tot mijn 19e heb ik op hockey gezeten. Alleen toen werd dat voor mij steeds meer een opgave. Twee keer in de week tot laat trainen en de volgende dag weer vroeg op. Elke zondag een wedstrijd. Ik had er niet zoveel zin meer in. Na lang twijfelen ben ik met hockey gestopt.
Vanaf dat moment heb ik eigenlijk niks meer gedaan, tot eind januari dit jaar. Ik ben begonnen met hardlopen. Samen met Evy, op mijn iPod, en met Vince en twee vriendinnen. We rennen elke week drie keer. Inmiddels zijn we over de helft, en daar zijn we trots op! Het is hartstikke leuk en het gaat hartstikke goed. We gaan nu voor de 5 km binnen een half uurtje. Moet lukken toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten