Het verhaal achter de foto

Hier is het verhaal achter de foto van laatst! Ik had al gehoord dat er nieuwsgierigen waren, nu kunnen jullie het eindelijk lezen. Veel plezier!


De foto


Een paar jaar geleden, ik weet niet meer hoe lang geleden het was, werd ik gevraagd om mee te doen aan de Young Umpire Challenge. Dit is een dag georganiseerd voor talentvolle, jonge clubscheidsrechters. Er mogen van een aantal clubs maar een paar mensen meedoen, dus het was best wel speciaal. Het leek mij wel leuk, dus ik deed mee. 

Het was een hele leuke dag, georganiseerd op de hockeyclub Amsterdam. We deden allerlei spelletjes, kregen uitleg van bekende bondsscheidsrechters en keken een wedstrijd. 

Het jaar erna werd het weer georganiseerd, en weer ben ik uitgenodigd. Omdat het jaar ervoor zo leuk was besloot ik weer om mee te doen. Dit keer was het wel wat anders. Deze keer was de dag om het Nederlands kampioenschap van de D elftallen heen gepland. Er waren weer veel verschillende spellen die we gingen doen, maar we mochten ook een wedstrijd fluiten. Dat waren hele leuke wedstrijden. Het was sowieso een hoog niveau (de beste D elftallen van Nederland. Deze jochies en meisjes zijn dan misschien maar een jaar of 10, hockeyen kunnen ze zeker!), maar we floten samen met een bondsscheidsrechter. Daar leer je dus heel erg veel van. Mijn wedstrijd ging erg goed. Ik floot twee jongensteams en die knulletjes zijn erg goed in toneelspelen. Toch hield ik ze goed onder de duim. 



Kennelijk heb ik zoveel indruk gemaakt, dat ik werd gevraagd om één van de halve finales te fluiten. Nogal een eer! Ook deze wedstrijd ging goed en het was erg leuk. 

Een paar weken later, we waren een weekendje weg in Drenthe, werd ik gebeld. Er waren op die dag foto's gemaakt van alle scheidsrechters in actie. Van mij dus ook. En het waren hele goede foto's geworden. Één foto sprong eruit. Deze was zo goed, ze wilden deze foto graag gebruiken als voorkant voor het nieuwe cursusboek waar nieuwe scheidsrechters de regels uit leren. Of ik dat goed vond.. Natuurlijk! 



Dat jaar sierde ik dus de cover van het werkboek. Omdat de club waar ik toen nog hockeyde en floot dat heel speciaal vonden, hadden ze voor mij wat speciaals bedacht. Ik werd op een ochtend uitgenodigd om naar de club te komen. Bekendste vrouwelijke Nederlandse bondsscheids Stella Bartlema zou een korte toespraak houden en mij symbolisch het eerste exemplaar overhandigen. Maar dat was nog niet alles! De foto hadden ze levensgroot op doek laten drukken op het clubhuis gehangen. Dit mocht ik onthullen. Er was pers bij en ik ging met mijn foto op de foto. Daarna heb ik nog met Stella een wedstrijd gefloten. 



Het was echt een topdag! Sinds die dag hang ik met mijn foto trots op het clubhuis. Ik ben er erg trots op! Het verhaal heeft ook nog op verschillende websites gestaan, twee ervan kun je hier en hier lezen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten