Het verhaal van mijn Adidas gympen

Heel wat jaartjes terug ging ik met mijn ouders en zusje Loes naar een grote magazijnuitverkoop van een sportwinkel. We gingen dat jaar op wintersport en we konden allemaal wel iets van een nieuw ski pak gebruiken. Zo'n magazijnuitverkoop is dan ideaal!

Eenmaal aangekomen waren wij natuurlijk niet de enige. Het was ontzettend druk. Maar, wij hadden een missie: ski kleding! 

Na een tijdje (ik had al een skibroek en -jas uitgezocht) vond ik het wel welletjes. Ik verveelde mij dus besloot een rondje te lopen langs de andere 'afdelingen'. Bij de kleding en accessoires was niks leuks te vinden, dus ik liep door naar de schoenen. Een enorme tafel met heel veel schoenen wachtte op mij. 

Ik keek een tijdje rond, had het bijna allemaal gezien, maar toen kreeg ik Adidas gympen in het oog. Legergroene, halfhoge Adidas gympen. Opmerking: ik zat toen in een fase dat ik heel graag Adidas schoenen wilde, want die waren toen ongelooflijk in! Maar ja, ze waren zo duur... Maar deze niet. Slechts €20,-! Ik was verliefd!

Het waren de perfecte Margot-gympen. Mooie kleur, goede vorm, niet te stoer maar niet te lief, gewoon perfect! Behalve de maat. Het was maat 36. Nu heb ik kleine voeten, maar eigenlijk waren ze net een halve maat te klein. 

Maar, zoals ik al zei, ik was verliefd! Dus niks ervan dat ze eigenlijk iets te klein waren, ze zaten als gegoten! Gewoon precies goed, ahum... 

Ik griste de schoenen van de tafel, om ze niet meer los te laten. Ik ben nog wel wezen kijken en vragen of ze er toevallig in een maatje groter waren, maar die waren er niet. Mooi niet dat ik deze geweldige schoenen daar achter liet! Ze gingen mee naar huis. 

Dit fenomeen is natuurlijk ontzettend typisch voor vrouwen. Maar hallo! Zeg nou zelf, die schoenen/dat jasje/ die broek, dat kan ik toch niet laten liggen voor zo weinig geld! Dat begrijp je toch wel? Dat is meestal het excuus. Bij mij ook. 

Ik heb het paar schoenen nog steeds, maar ze zien er nog uit als nieuw. Terwijl ze zeker vijf jaar oud zijn, misschien wel meer. Maar ja, ik heb ze gewoon niet zoveel gedragen. En je kunt wel raden waarom. Ze zijn net een half maatje te klein...(oké, misschien wel een hele maat). Begrijp me niet verkeerd, ik kan er best op lopen, maar een hele dag, dat vinden mijn tenen niet zo leuk. 

Maar zeg nou zelf, het zijn toch geweldige schoenen? Ik kan er ook echt geen afstand van doen. Ze blijven mooi in de kast, deze gooi ik nooit weg. Je weet maar nooit. Misschien krimpen mijn voeten volgend jaar wel of zo... En dan heb ik ontzettend vette Adidas gympen!