Je zult het niet zeggen, maar ik kan behoorlijk tekeer gaan. Over het algemeen ben ik een vrij rustig meisje. Ik maak me niet heel snel ergens druk om en ik ben ook niet heel gevoelig voor stress. Maar zodra ik in de auto zit en mijn medeweggebruikers doen in mijn ogen van alles fout, slaat dit beeld volledig om.
In de auto let ik goed op. Ik let op mijn snelheid, op de borden en natuurlijk op de weg. Maar ook de mensen om mij heen houd ik goed in de gaten. Ik zie dan ook alles. En zodra iemand dan iets doet wat niet binnen de regels van het autorijden past, ga ik los.
Waar al die woorden vandaan komen weet ik niet. Ik ben immers een vrij rustig meisje. Maar op dat moment even niet. Ik kan overal kritiek op hebben, en dat heb ik dan ook. Bumperklevers, rechts inhalen, te hard rijden, niet kijken, niet opletten, niet doorrijden, te hard of te zacht rijden, ik kan me overal aan ergeren.
Natuurlijk ben ik ook niet de beste. Ik maak ook vaak genoeg fouten, zo lang heb ik mijn rijbewijs ook helemaal niet. Maar ergens heeft het wel wat. Helemaal alleen in de auto, muziek aan en dan op alles en iedereen kritiek hebben... Maar ik heb dit lang niet altijd hoor, het komt vaker voor dat ik lekker rustig kan rijden, met een muziekje op, en dat iedereen om mij heen doet wat hij of zij moet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten