Over het algemeen ben ik geen rommelig type. Meestal ruim ik alles netjes op. Mijn kleding netjes in mijn kledingkast, boeken in de boekenkast, schoolspullen bij de schoolspullen, schoenen in de kast en ik maak mijn bed netjes op.
Vierkant zetten
Mijn oma noemt het vierkant zetten. Is het rommelig? Om het snel even netjes te maken moet je alles vierkant zetten. Boeken, tijdschriften en andere papieren op een net stapeltje. Losse spulletjes bij elkaar in een mandje. Het is niet zo moeilijk.
Maar soms, op een onverklaarbare wijze, is het toch een puinzooi in mijn kamer.
Overal spullen
Vraag me niet hoe dat kan, want ik heb het idee dat ik alles toch echt opruim en zo nu en dan vierkant zet. Maar toch liggen er dan overal spullen. Mijn bed is altijd wel netjes opgemaakt, maar ligt vol met kleding. Schoenen liggen naast de kast in plaats van erin, het is moeilijk te zien of mijn bureau nog wel wit is en over de kleding in mijn kledingkast begin ik niet eens.
Opruimaanval
Op een gegeven moment kom ik op een punt dat ik het niet meer aan kan. Meestal is dat een moment dat ik iets moet doen waarvoor ik me moet concentreren. In een rommelige omgeving kan ik dat niet. Ik krijg dan een opruimaanval en begin als een bezetene op te ruimen. En af te stoffen. En weg te gooien. En natuurlijk vierkant zetten.
Kaboutertjes?
Na een uurtje, soms wat meer, dat hangt van de ravage af, is alles weer helemaal netjes, schoon en vierkant. Oma zou er trots op zijn. Alles ziet er weer piekfijn uit. En ik kan weer door met belangrijkere zaken, wachtend op de volgende ravage. Misschien moet ik toch maar eens goed opletten hoe die troep zo opeens ontstaat. Kaboutertjes?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten